دانشکده بهداشت

دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی ارومیه
برای جستجو عبارت موردنظر خود را وارد کنید

 

       اصول ایمنی و حوادث در محیط کار 

     

ایمنی بعنوان حفاظت انسان و کارآیی او ،از صدمات و پیشگیری از صدمه دیدن انسان تعریف می شود .

در محیطهای صنعتی با وجود ماشین آلات و ابزار فراوان ، غالبا کارگران در معرض مخاطرات مختلف قرار دارند . با توسعه تکنولوژی و افزایش کاربرد ماشین در امر تولید نیز احتمال مخاطرات و حوادث در این گونه محیطها زیادتر می شود .

در سازمانها و کارخانجاتی که اصول و موازین ایمنی و حفاظت فنی مراعات نمی شود ، روحیه کارکنان نیز ضعیف و متزلزل است وکمتر امکان دارد کارگر خوب و طراز اول در خدمت چنین سازمانهایی مشغول بکار باشد بنابراین اجرای تدابیر و برنامه هایی به منظور ایمنی و حفاظت فنی کارگران ، در درجه اول اهمیت ، در راستای تامین و نگهداری نیروی انسانی قرار دارد . در عین حال ، صرف هزینه و تخصیص اعتبار در برنامه های سازمان ، به منظور ابداع تدابیر و استقرار وسایل جهت جلوگیری از حوادث ، در مقابل منافع حاصل از آن ، اندک و ناچیز بکار می رود .

هدف از اجرای مقررات ایمنی و دستورالعمل های مربوط ، امکان بوجود آمدن محیط سالم است بنحوی که کارگران بدون دغدغه خاطر و بدون ترس از خطرات  صنعت بکار خود ادامه دهند .

بدین ترتیب ترس از آینده نامعلوم که زائیده و معلول حوادث و سوانح در محیط کار می باشد در جامعه صنعتی ما رخت بر خواهد بست . بدون وجود مسئول ایمنی نه تنها قدمی در راه پیشرفت صنعتی برداشته نمی شود بلکه صنعت دچار هرج و مرج و از هم پاشیدگی شده و دیر یا زود به سوی زوال تدریجی سوق پیدا نموده و به قهقرا راه خواهد سپرد .

نظم و نظافت کارگاهی (House Keeping  )

روزگاری فروش زیاد و یا تعداد کارکنان و بزرگی کارخانه موجبات افتخار یک شرکت را فراهم می آورد زیرا ظا هرا فروش بالا و تولید انبوه ، کاهش هزینه تولید و سود بالاتر را تضمین می کرد .

در دیدگاه جدید مدیریتی مهارت کارگر خط تولید و نیز شرایط تولید و محیط کارخانه و کیفیت محصول است که تعیین کننده فروش و سود شرکت است . پاکیزگی در سیستم هفت سین مدیریتی ژاپن یعنی پاکیزگی انسان  ، ماشین آلات ، مواد و محیط می باشد . جهت دستیابی به صنعتی منضبط و کارگاهی تمیز با کارگران بهره ور و کاهش ریخت و پاش راهکارهای زیر توصیه می شود :

  1. علامت گذاری و نوشتن مشخصات مواد و یا قطعاتی که در داخل قوطی ها و یا بشکه ها هستند و نوع آنها مشخص نیست .
  2.  لوازم ضروری از لوازم غیر ضروری تفکیک شده و وسائل غیر ضروری از محیط کار دور نگه داشته شوند .
  3. ماشین آلات و تجهیزات مورد استفاده و کف سالنها و راهروها بعد از هر شیفت تمیز شوند .
  4. اقلام پر مصرف در نزدیکی محل مصرف قرار داده شوند .
  5.  برای نظافت و بهداشت شخصی کارگران باید یک برنامه مدون وجود داشته باشد .

رنگ و کاربرد آن در صنعت

طبق استاندارد ANSI هر رنگ دارای کاربرد ویژه ای بوده و در موارد خاصی بکار میرود . قرمز : رنگ قرمز علامت توقف ( کلیدهای توقف اضطراری ) و تجهیزات پیشگیری و مبارزه با حریق مانند جعبه های هشدار دهنده ، سطلهای شن و .... را نشان می دهد .

نارنجی: این رنگ برای نشان دادن خطر بکار می رود مثلا برای نشان دادن قسمتهای متحرک ماشین که می تواند ایجاد له شدگی ، بریدگی و .... بکند و نیز اگر حفاظ ماشین برداشته شود با این رنگ نشان می دهند .

سبز: برای نشان دادن راههای تخلیه ، نجات ، پستهای کمکهای اولیه ، اجازه عبور وسایل نقلیه و بطور کلی معرف تاسیسات حفاظتی است . رنگ سبز یعنی رنگ ایمنی .

آبی: از آنجاییکه آبی رنگ اصلی هشدار دادن می باشد برای نشان دادن خطر بکار میرود کاربرد آن شامل برچسب زدن برای هشدار دادن به منظور جلوگیری از شروع و به راه افتادن ماشین هایی که تحت تعمیر بوده و کارگر در آنها مشغول بکار می باشد .

زرشکی ( ارغوانی ) : برای مشخص کردن خطر تابش اشعه هایی نظیر ایکس ، آلفا ، بتا ، گاما ، پروتون و غیره بکار میرود این رنگ به همراه پره های شکسته شده در یک زمینه زرد برای نشان دادن اتاقها و محلهایی است که در آنجا مواد رادیو اکتیو ذخیره یا جابجا می شود .

زرد: برای نشان دادن احتیاط ، مخاطرات فیزیکی نظیر برخورد ، سر خوردن ، افتادن و ماندن بین چیزی بکار میرود . سیاه و سفید : برای راهروهای  رفت آمد و خطوط جهت یابی بکار می رود .

سیاه و زرد: برای نشان دادن مسیر حرکت وسایل نقلیه مثل لیفتراک بکار میرود مهمترین کاربرد رنگ در صنعت نشان دادن هویت لوله ها است .

آموزش ایمنی

آموزش در راستای اهداف بهداشت حرفه ای از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چرا که آموزش صحیح سطح آگاهی افراد را بالاتر برده و فرهنگ ایمنی و بهداشت را در بین کارگران باز می کند طبیعی است که کارگر هرچقدر  نسبت به ایمنی و مسائل مربوط به آن آگاه تر باشد کمتر ارتکاب به اعمال غیر ایمن می کند و همچنین افراد دیگر را نیز از انجام آن منصرف می کند .

عوامل مرتبط با سوانح

حوادث در محیطهای صنعتی به عوامل گوناگون متعددی مرتبط است از جمله :

  1.  کثرت ماشین آلات و تجهیزات سنگین
  2.  سرعت کار ماشین آلات که احتمال وقوع مخاطرات را افزایش می دهد .
  3. وجود نقص در ماشین آلات
  4.  اشتباهات کارگران در حین انجام کار با ماشینها
  5. لیز بودن کف کارگاهها بخاطر روغن ریختگی و سر خوردن کارگاهها
  6.  حوادث ناشی از حمل و نقل مواد و وسایل  به طریق غیر اصولی
  7.  عدم استفاده از وسایل حفاظت فردی در هنگام کار با وسایل
  8.  عدم رعایت اصول و موازین و حفاظت فنی در کارهای مختلف و فقدان وسایل ایمنی و حفاظت فنی علل ایجاد سوانح

کلا سوانح در محیطهای صنعتی و تولیدی از سه علت اساسی زیر ناشی می شود :

  1.  علل ناشی از فقدان تجهیز وسایل حفاظتی ، نظیر استفاده نکردن از وسایل ایمنی و حفاظتی در کارها ، استفاده از ماشینهای بدون حفاظ  ، به کار انداختن ماشینها در سرعتهای غیر حفاظتی و غیر مجاز ، کار کردن روی قسمتهای متحرک و مخصوصا دوار ماشینها  ، به کار انداختن و نگهداری ماشینها به طرز نا صحیح  .
  2.  علل شخصی ، نظیر نداشتن آموزش کافی و لازم  ( فقدان اطلاع و تخصص کافی در کارها ) ، به کار بردن روش نا صحیح ، متناسب نبودن قوا و اعضا ء بدن کارگر با نوع و ماهیت کار محوله ، عدم آشنایی یا سهل انگاری کارگر و ......
  3. علل مکانیکی  ، نظیر نقص در ماشینها ، نصب نا صحیح  حفاظها  بر روی ماشینها ، روشنایی یا تهویه غیر کافی ( شرایط نا مطلوب در محیط کار ) ، کار با مواد و قطعات معیوب و ناقص و ....

 

 

 

تنظیمات قالب